مژده دلدار

ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار/ببر اندوه دل و مژده دلدار بیار

نکته روح فزا از دهن دوست بگو/نامه خوش خبر از عالم اسرار بیار

تا معطر کنم از لطف نسیم تو مشام/شمه ای از نفحات نفس یار بیار

به وفای یار تو که خاک ره آن یار عزیز/بی غباری که پدید آید از اغیار بیار

گردی از رهگذر دوست به کوری رقیب/بهر آسایش این دیده خونبار بیار

خامی و ساده دلی شیوه جانبازان نیست/خبری از بر آن دلبر عیار بیار

شکر آن را که تو در عشرتی ای مرغ چمن/به اسیران قفس مژده گلزار بیار

کام جان تلخ شد از صبر که کردم بی دوست/عشوه ای زان لب شیرین شکر بار بیار

روزگاری است که دل چهره مقصود ندید/ساقیا آن قدح آینه کردار بیار

دلق حافظ به چه ارزد به می اش رنگین کن/وانگهش مست و خراب از سر بازار بیار

(حافظ)