سودای عاشقی

دلبر برفت و دلشدگان را خبر  نکرد /یاد حریف شهر و رفیق سفر نکرد 

یا بخت من طریق مروت فروگذاشت / یا او او به شاهراه طریقت گذر نکرد 

گفتم مگر به گریه دلش مهربان کنم/چون سخت بود در دل سنگش اثر نکرد 

شوخی مکن که مرغ دل بی قرار من/سودای دام عاشقی از سر به در نکرد 

هر کس که دید روی تو بوسید چشم من/کاری که کرد دیده من بی نظر نکرد 

من ایستاده تا کنمش جان فدا چو شمع/ او خود گذر به ما چو نسیم سحر نکرد

(حافظ)