دلدار

چه خوش باشد که دلدارم تو باشی

ندیم و مونس و یارم تو باشی

دل پردرد را درمان تو سازی

شفای جان بیمارم تو باشی

ز شادی در همه عالم نگنجم

اگر یک لحظه غمخوارم تو باشی

ندارم مونسی در غار گیتی

بیا،تا مونس غارم تو باشی

اگرچه سخت دشوار است کارم

شود آسان، چو در کارم تو باشی

اگر جمله جهانم خصم گردند

نترسم چون نگهدارم تو باشی

همی نالم چو بلبل در سحرگاه

به بوی آنگه گلزارم تو باشی

چو گوید وصف روی ماه روئی

غرض زان زلف و رخسارم تو باشی

اگر نام تو گویم ور نگویم

مرادم جمله گفت آنم تو باشی

از آن دل در تو بندد چون عراقی

که می خواهم که دلدارم تو باشی